Wandelen vind ik heerlijk en het is me helemaal helder waarom wandelen belangrijk voor me is. Ik zou elke dag kunnen wandelen. Toch doe ik het niet.....Waarom?
Dinky (mijn hond) loopt graag met me mee waardoor ik altijd gezelschap heb. Dat kan ik dus niet als excuus aanvoeren. Tijd ook niet, want tijd kun je maken. Tegen het weer kan ik me kleden. Lui ben ik ook al niet. Ik ben graag buiten in de frisse lucht. Hoef er ook niet van overtuigd te worden dat het goed voor me is. Blijft de vraag wat houdt me tegen?
Een vorm van preventie die ik mezelf niet gun? Mijn ochtendpatroon? Dat ik denk: "eerst nog even dit en dan nog even dat" totdat er weer een dag voorbij gevlogen is? Of speelt er iets anders maar weet ik nog niet wat?!
Duidelijk meer vragen dan antwoorden. Nu kan ik kiezen om te blijven zoeken. Maar daar kom ik geen stap mee verder!
Ik ga ervoor om een afspraak met mezelf te maken. In mijn agenda noteer ik alvast 3 wandelmomenten per week voor de komende maanden. Een mooie middenweg én haalbaar toch? Dat gun ik mezelf gewoon :-)
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten